Από το 2009 υπάρχει μια έντονη κριτική από τους χημικούς συναδέλφους, και απο εμένα,  για το επίπεδο των θεμάτων χημείας στις πανελλήνιες εξετάσεις το οποίο απότομα αυξήθηκε και σε πολλές περιπτώσεις είχαμε (οριακά) θέματα εκτός εξεταστέας ύλης.  Οι μαθητές υψηλού επιπέδου   με χαρακτηριστικη ευκολία 90αριζαν στη χημεία  μέχρι το 2009, ενώ για τους άριστους το 100 ήταν δεδομένο. Σε παλαίοτερη ανάρτηση είχα σχολιάσει το ποσοστό αριστούχων στη χημεία, που το 2008 έφτασε το εντυπωσιακό 50%.

Πλέον, από το 2010 και μετά. η κατάσταση έχει αλλάξει. Ο μαθητής δε μπορεί να κάνει πλάκα με τη χημεία, δε θα πάρει το 19 άκοπα. Θα πρέπει να φάει σίδερα, να λύσει 100άδες ασκήσεις ιοντικής, να δουλέψει πολλά δέντρα και να μάθει άριστα τη θεωρία για να μπορέσει να συνθέσει στα απαιτητικά θέματα. Ακόμα και φέτος που η επιτροπή άλλαξε και φένεται να υπάρχει μια κατεύθυνση με θέματα λιγότερο απαιτητικά σε όλα τα μαθήματα τα θέματα της Χημείας ήταν και απαιτητικά  και πάρα πολλά.

Που είναι το πρόβλημα να πέφτουν δύσκολα στη Χημεία, αφου και  στη Φυσική και στα Μαθηματικά πέφτουν κορμιά;

Στα Μαθηματικά και τη Φυσική διαγωνίζονται όλοι οι υποψήφιοι της Τεχνολογικής και της Θετικής κατεύθυνσης, διεκδικώντας τις ΙΔΙΕΣ θέσεις  σε σχολές του 2ου και 4ου πεδίου. Επομένως, όλοι οι υποψήφιοι διαγωνίζονται στα ίδια θέματα,  δύσκολα θέματα και οι οι υποψήφιοι με τη καλύτερη επίδοση θα διακριθούν. Οι μαθητές της Θετικής πέρα από τις  ιατρικές σχολές, έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν και σχολές 2ου ή 4ου πεδίου, έχοντας όμως handicap σε σχέση με τους υποψηφίους της τεχνολογικής.  Γιατι αυτό;

Πολύ απλά έχουν δώσει 2 δυσκολότερα μαθήματα (Βιολογία, Χημεία) σε σχέση με τους υποψήφιους της τεχνολογικής ΑΟΔΕ, ΑΕΠ)  που επαναλαμβάνω διεκδικούν τις ίδιες θέσεις.

Παράδειγμα:

Το τμήμα Χημείας, με το ισχύον σύστημα ανήκει στις σχολές του 2ου επιστημονικού πεδίου, άρα είναι άμεσα προσβάσιμο χωρίς απώλεια μορίων από μαθητές της Θετικής και της Τεχνολογικής κατεύθυνσης. Δυστυχώς ο υποψήφιος της Θετικής σε σχέση με τον αντίστοιχο υποψήφιο της τεχνολογικής, οι οποίοι είναι και οι δύο καλοί μαθητές, έχει μειονέκτημα.  Διαγωνίζεται σε Xημεία και Bιολογία τα οποία θεωρώ είναι πιο απαιτητικά σε σχέση με ΑΟΔΕ και  ΑΕΠ αντίστοιχα.  Εδώ ακούω συχνα από μαθητές: Μα καλά τι λέτε, εγω με τίποτα δε μπορώ να μάθω παπαγαλία ΑΟΔΕ. Εντάξει συμφωνώ αλλά από όποια οπτική και να το εξετάσουμε αν ρίξεις ποσοτικά το ίδιο διάβασμα Χημεία και ΑΟΔΕ, ενδεχομένως στη χημεία να πάρεις 80 και στο ΑΟΔΕ 100. Ένα απλό μοντέλο που χρησιμοποιώ και συζητάω με τους μαθητές είναι το εξής:

Έχουμε 8 αθλητές του στίβου στο αγώνισμα των 100 μέτρων. Από τους 8 οι 3 πρώτοι θα παρουν μετάλλιο ανεξάρτητα από πόσο χρόνο θα κάνουν τα 100m. Οι 3 πρώτοι, αυτοί που που έχουν ταλέντο, που προπονήθηκαν  πολύ κ.α  θα παρουν το μετάλλιο. Στο μοντέλο αυτό, οι υποψήφιοι Θετικής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης για το 2ο και 4ο πεδίο είναι οι αθλητές. Οι καλύτεροι θα περάσουν ανεξάρτητα τους βαθμούς, αφού αντίστοιχα διαμορφώνονται οι βάσεις. Αν τους 2 από τους 8 αθλητές τους φορτώσουμε με extra βαράκια στα πόδια  στην εκκίνηση, τότε αυτοί έχουν μειονέκτημα. Αυτό δε σημαίνει οτι δε θα παρουν μετάλλιο, αλλά σίγουρα έχουν μειονέκτημα.

Το Νέο Λύκειο

Στο Νέο Λύκειο, αυτό το παράδοξο δε θα υπάρχει. Οι μαθητές που θα διαγωνίζονται στα ίδια μαθήματα, θα διεκδικούν τις ίδιες θέσεις. Τότε ας βάζουν ότι θέλουν,  στο πλαίσιο πάντα να ξεχωρίζει ο διαβασμένος και αυτός που δούλεψε τα χρόνια του Λυκείου.  Μέχρι τότε, άλλη μια χρονιά  έμεινε, θα συνεχίσουμε οι χημικοί να αυξάνουμε το πήχυ (πάντα το κάναμε) , ψάχνωντας το extreme θέμα, τις πιθανές παγίδες και άλλα ευχάριστα.

Καλή δύναμη παιδιά